Leczący bursztyn

Zaczęty przez RILU, 18 Październik 2011, 00:39:07

Poprzedni wątek - Następny wątek

0 użytkowników i 1 Gość przegląda ten wątek.

RILU

Cała prawda o bursztynie
2008-06-12 Źródło: DOZ.pl
Autor: Dr n. farm. Przemysław Rokicki

Bursztyn, jantar, amber to kopalna skamieniała żywica, pochodząca z
trzeciorzędowych drzew iglastych, o której do dziś nie wszystko jeszcze
wiadomo. Mineralogia określa bursztyn jako ciało organicznego
pochodzenia, niejednorodne chemicznie, obdarzone swoistymi
właściwościami fizykochemicznymi.

Radiesteci nazywają go kamieniem życia, ponieważ może dostarczać
naszemu organizmowi życiodajnych elektronów i jonów ujemnych. Bursztyn w
pierwotnej postaci, w normalnych warunkach ciśnienia i temperatury jest
nierozpuszczalny w wodzie, w niewielkim stopniu rozpuszcza się tylko w
niektórych rozpuszczalnikach organicznych tj. alkohol etylowy, eter
naftowy czy benzen. Bursztyn może mieć barwę od jasnożółtej do
brunatnej, może być prześwitujący lub nieprzezroczysty. Często zawiera
zatopione pozostałości roślin lub zwierząt. Ma szeroki zakres
temperatur topnienia od 250-400şC. Pod względem chemicznym zawiera ok.
80% węgla, 10% wodoru i tlenu. Skład bursztynu jest różny i zależy w
dużym stopniu od miejsca pochodzenia i wieku. Zdarza się, że skład
surowca z tego samego złoża różni się między sobą, dlatego nie może
służyć do identyfikacji. Polimeryczny charakter bursztynu odpowiada za
jego ograniczoną rozpuszczalność. W nierozpuszczalnej sieci polimeru
znajdują się składniki rozpuszczalne, które można wyekstrahować przy
pomocy odpowiednich rozpuszczalników.

Właściwości energizujące bursztynu występują w bursztynach
niepolerowanych, niestopionych, czyli w postaci naturalnej, natomiast
badania wykazały, że wzrastają znacznie po jego zmikronizowaniu
(rozdrobnieniu). Ważne jest, aby podczas rozdrabniania kawałków
bursztynu nie spowodować znacznego wzrostu temperatury, która towarzyszy
procesowi tarcia. Wzrost temperatury może spowodować stopienie bursztynu
i utratę jego cennych właściwości. Podczas mielenia wyzwalają się z
masy bursztynu wolne elektrony i wyczuwalny jest zapach terpentyny (karen,
p-cymen – związki o charakterze lotnym znajdujące się w żywicy).
P-cymen i monoterpeny np. karen powiązane są z główną masą bursztynu
poprzez wiązania kompleksowe, w których obecne są wolne elektrony o
działaniu energizującym. Rozerwanie wiązań w bursztynie powoduje
uwolnienie wolnych elektronów oraz składników aromatycznych. Uwolniona
energia bursztynu aktywuje ATP (adenozynotrójfosforan) zawarty w
komórkach do działania w kierunku ich odnowy i zwiększenia aktywności
biologicznej. W ATP magazynowana jest energia niezbędna do przebiegu
wszystkich procesów metabolicznych komórki. Jest ona wytwarzana w
łańcuchu oddechowym. W procesie syntezy ATP następuje magazynowanie
energii a jej uwalnianie w procesie hydrolizy. Zwiększenie zmagazynowanej
energii w ATP poprawia naszą witalność.

W magiczną i leczniczą moc bursztynu wierzono od najdawniejszych czasów.
Zachowane do dziś bursztynowe wisiorki z epoki kamienia interpretuje się
jako amulety stosowane w magii łowieckiej przez prehistorycznych
mieszkańców ziem nadbałtyckich. Najczęściej występują one w formie
płytek lub okrągłych tarczek z ornamentami geometrycznymi, nacięciami w
formie zygzaków i kropek, czasem ze stylizowanymi wyobrażeniami ludzi i
zwierząt, a także w postaci zoomorficznych i antropomorficznych figurek.
Tajemnicze i niewytłumaczalne właściwości bursztynu, a zwłaszcza moc
przyciągania, musiały wywoływać lęk i podziw człowieka pierwotnego.
Nic dziwnego, że tak niezwykłemu kamieniowi zaczęto przypisywać
magiczne właściwości. Wierzono zapewne, że zabranie ze sobą na
polowanie bursztynowej zawieszki lub figurki w kształcie zwierzęcia
zapewni polującemu udane łowy. W okresie neolitu składano bursztynowe
ofiary pod domami, jako zabezpieczenie ich mieszkańców przed wszelkimi
nieszczęściami (taka neolityczna wersja ubezpieczenia).

W starożytnym Rzymie bursztyn był popularny jako materiał zdobniczy, ale
także przypisywano mu moc ochronną. Wierzono, że zapobiega on zapaleniu
migdałów, leczy ból gardła i trudnościach z oddawaniem moczu.
Zawieszony na szyi zwalczał gorączkę a podany z miodem poprawiał wzrok.
Zmielony na mąkę lub pity z wonną żywicą przeciwdziałał
dolegliwościom żołądkowym.

Średniowieczna medycyna przejęła większość przekonań o pozytywnym
oddziaływaniu bursztynu dodając swoje własne zalecenia. Mnisi klasztorni
zalecali spożywanie bursztynu w formie nalewki na piwie przy bólach
brzucha, a na mleku przy chorobach pęcherza. Lekarze arabscy polecali
bursztyn przy biegunce i krwotokach. Również Mikołaj Kopernik ordynował
bursztynowy proszek na dolegliwości sercowe. Poradniki medyczne zalecały
noszenie bursztynu przy sobie, a także okadzanie bursztynowym dymem miejsc
dotkniętych epidemią dżumy. Źródła z końca XVII wieku odnotowały,
że w czasie fali zarazy w miastach nadbałtyckich nie zmarł żaden z
pracujących tam bursztynników. Dym ze spalanego bursztynu, jak również
bursztyn sproszkowany spożywany w formie nalewki miały pomagać przy
leczeniu zapalenia dróg oddechowych, w łzawieniach oczu, bólach głowy,
zaburzeniach snu, konwulsjach, dolegliwościach miesiączkowych, krwotokach
i przy porodach. W Chinach stosowano bursztyn bałtycki zmieszany z opium
jako skuteczny środek uspokajający, przeciwbólowy i rozkurczowy.

W polskiej medycynie ludowej, zwłaszcza na terenie Kurpiów, bursztyn był
bardzo popularnym środkiem leczniczym, a także strzegącym "od uroku".
Podawano go dzieciom do gryzienia dla złagodzenia bólu podczas
ząbkowania. Jantarem, bo tak najczęściej nazywano owy cudowny kamień,
leczono reumatyzm, choroby oczu i gardła, a nawet bezpłodność. Kawałek
nieoszlifowanego bursztynu przyłożony w okolice splotu słonecznego
stabilizuje pracę serca, układu krążenia i śledziony. Specjaliści od
medycyny naturalnej zalecają, by przy sercowych dolegliwościach włożyć
kawałeczki bursztynu do kieszeni koszuli. Przy zaburzeniach pracy tarczycy
można nosić bursztyn na szyi (podobnie przy astmie, bronchicie, zapaleniu
migdałków, czy bólach zębów).

W XIX wieku składy aptekarskie zaopatrzone były w różne jantarowe
balsamy, maści i nalewki służące do celów leczniczych jak i
kosmetycznych. Bursztyn reklamowano również jako skuteczny środek
przeciwko negatywnym skutkom palenia tytoniu. Najczęstszymi środkami
zapobiegawczymi stały się masowo produkowane fajki i cygarniczki z
bursztynowymi ustnikami.

Wiara w dobroczynne działanie bursztynu, poparta wynikami badań
naukowych, okazała się uzasadniona. Odkryto, że kwas bursztynowy działa
jak biostymulator - pobudza system nerwowy, reguluje pracę nerek i jelit,
jest środkiem przeciwzapalnym i antytoksycznym. Na bazie tego składnika
wyrabia się maści i kremy na dolegliwości reumatyczne, astmatyczne,
owrzodzenia i podrażnienia skóry oraz na schorzenia oskrzeli, gardła i
tarczycy. Kwas i olej uzyskane z bursztynu wykorzystywane są też przez
przemysł kosmetyczny, gdyż niszczą wolne rodniki i bakterie oraz mają
właściwości dezynfekujące, a także łagodzące skutki oparzeń i
ukąszeń owadów. Z tych względów producenci prześcigają się w
oferowaniu wciąż nowych pomysłów na wykorzystanie bursztynu - na rynku
można dostać wypełnione bursztynem materace, poduszki, maty dla
zwierząt, wkładki do butów z bursztynowym miałem, wsporniki pod plecy i
szyję dla kierowców, bursztynowe kadzidełka i wiele innych tego typu
przedmiotów. Specjaliści od medycyny naturalnej uważają, że każdego z
nas otacza pole elektromagnetyczne. Na skutek stresu, czy choroby pojawia
się w nim nadmiar ładunków dodatnich. Tymczasem nasz organizm
funkcjonuje prawidłowo, gdy między ładunkami dodatnimi i ujemnymi
istnieje równowaga. To dzięki bursztynowi, który wytwarza przyjazne nam
ładunki ujemne, możemy ją odzyskać. Badania wykazały, że kamień ten
zawiera wiele cennych mikroelementów: krzem, magnez, żelazo, wapń,
potas, związki organiczne połączone z jodem, substancje lotne, kwasy
żywiczne. Korzystnie na nasze zdrowie wpływa jednak bursztyn surowy,
czyli nieszlifowany. Ma wtedy właściwości antybakteryjne, ułatwia
gojenie, a także obniża ciśnienie tętnicze, wzmaga wydzielanie
żółci, uspokaja, aktywizuje organizm do walki z chorobami i do
regeneracji.

Właściwości bursztynu wykorzystuje również nowoczesna kosmetyka.
Kosmetyki zawierające bursztyn przeznaczone są do pielęgnacji cery
zmęczonej, wymagającej dużego zasobu energii potrzebnej do odnowy
komórkowej skóry. Energia jest źródłem życia, dlatego czerpiemy z
niej siłę i witalność. Skóra pierwsza zdradza jej brak, tracąc swoją
elastyczność i blask, wolniej się regeneruje, pojawiają się oznaki
starzenia. Kosmetyki zawierające bursztyn poprawiają nawilżenie i
natłuszczenie skóry, powodują wzrost jędrności i elastyczności
skóry. Wyraźnie zmniejszają szorstkość skóry i głębokość
zmarszczek.

Nalewka bursztynowa

Potrzebne do jej sporządzenia okruchy bursztynowe możemy zebrać nad
morzem, kupić na giełdzie minerałów lub w sklepie zielarskim.
Pamiętajmy jednak, że bursztyn, podobnie jak miód, w wysokiej
temperaturze traci swoje właściwości.

Przepis: ok. 50g kawałków bursztynu umyć i wsypać do karafki
kryształowej, zalać 250 g spirytusu 95% tak aby spirytus znajdował się
przynajmniej 1-2 cm nad bursztynem. Przygotowaną nalewkę należy
umieścić w ciemnym miejscu. Po dwóch tygodniach nalewka jest gotowa (im
dłużej nalewka stoi w naczyniu, tym ma lepsze właściwości
terapeutyczne). Nie trzeba jej przecedzać, ani przelewać. Bursztyn w
spirytusie nie rozpuszcza się dobrze, ale wydziela mikroskopijne
cząsteczki lecznicze, zabarwiając spirytus na kolor złoty. Po
wyczerpaniu nalewki można kawałki bursztynu pokruszyć i powtórnie
zalać spirytusem.

Dawkowanie: pić dla ogólnego wzmocnienia organizmu. Dorośli - piją 30.
kropli na wodę 2-3 razy dziennie a dzieci połowę dawki przewidzianej dla
dorosłych. Stany grypowe: w czasie choroby (przy gorączce) nacieramy
nalewką klatkę piersiową 2 razy dziennie, a także spody stóp oraz
miejsca pod kolanami. Profilaktycznie możemy dodać nalewkę do porannej
herbaty 20. kropli – dorośli, 10. kropli – dzieci. Ból głowy,
migrena - nacieramy nalewką środek czoła, dolne miejsca za uszami,
skronie oraz przeguby rąk. Biegunka - należy wypić pół szklanki
ciepłej wody dodając nalewkę: 20. kropli – dorośli, 10. kropli –
dzieci. Katar - nacieramy okolice pod nozdrzami 2 razy dziennie wdychając
mocno zapach nalewki. Nalewkę pijemy jesienią i zimą, kiedy
najczęściej atakuje grypa, a także w stanach zapalnych dróg moczowych i
nerek, wrzodach żołądka i dwunastnicy. Miksturą można codziennie
nacierać plecy i klatkę piersiową podczas zapalenia płuc i oskrzeli,
gorączce, przeziębieniu. Kilka kropli nalewki wcieramy w nadgarstki,
skronie, kark i środek stóp, na których znajduje się punkt
odpowiedzialny za nerki. Bóle reumatyczne złagodzi nacieranie chorych
stawów. Rozcieńczoną nalewkę stosujemy także jako płukankę przy
stanach zapalnych gardła.

Maść bursztynowa

W sklepach zielarskich i aptekach możemy też kupić maść bursztynową.
Zawarte w bursztynie bałtyckim związki z grupy terpenów działają
rozgrzewająco. Wspomagają w stanach reumatycznych, rozluźniają
mięśnie wokół stawów i poprawiają ukrwienie skóry, leczą
stłuczenia, żylaki i bolące mięśnie. Skład to: wazelina biała 16,0
g, ekstrakt z bursztynu 2,2 g, lanolina 1,5 g, woda destylowana 0,5 g.
Maść bursztynowa jest przeznaczona tylko do użytku zewnętrznego.
Należy ją wcierać miejscowo kilka razy dziennie.

Litoterapeuci, stosujący w leczeniu kamienie szlachetne, podkreślają,
że bursztyn wpływa korzystnie na naszą psychikę - uspokaja i wzmacnia
siły twórcze.
Trzeba żyć tak aby każdy dzień  był piękny.

lek.spec.

polecam nalewkę na bursztynie w małych ilościach poprawia samopoczucie.

izaksiazek

Żel bursztyn z arniką stosuje przez cały czas u córki jako środek przeciwzapalny,przeciwbólowy i zapobiegawczo przed odleżynami.Ostatnio pojawiła się czerwona plama z bąblem na łokciu.Z zasady osobiście oglądam co 2 ,3 dni całe ciało córki ,czy coś się nie dzieje.Tym razem przegapiłam ten łokieć,ale bursztyn z arniką poradził sobie z tym w ciągu 24 godz.Jest to rewelacyjny żel . Dostać go można w zielarskich sklepach.