Pokaż wątki

Witam. Moj tata jest chory na Sla. Praktycznie mama sama sprawuje nad tata opiekę. Ja i rodzeństwo pomagamy na ile możemy. Mama jest coraz bardziej wyczerpana i pogrąża się w depresji. Zaczęła mówić straszne rzeczy, ze jest jak w pułapce,ze chciałaby wyjsc z domu i nie wrócić. Traci też cierpliwości do taty. Bardzo się o nią martwie. W maju wysyłam ja na kilka dni na wczasy zeby odpoczęła. Ale na ile to pomoże i starczy ? Co robić ? Jak pomóc ? Kocham rodziców tak samo i szkoda mi każdego z nich. Dodam, ze tata nie wyraża zgody na opiekuna z zewnątrz,zeby ktoś choc na trochę przychodził. Co poradzicie w takiej sytuacji?

Witam.
Czy ktoś z uczetsników forum zna może czy nawet może polecić osobę, opiekuna osób chorych, który pomógłby odpłatnie w opiece nad chorym  - zapytanie dotyczy miasta Szczecina.
Niestety potrzebujemy pomocy w opiece nad chorym tatą.

Poszukuję łóżka elektrycznego - chyba takie jest najlepsze ? - dla Taty, którego stan drastycznie i szybko się pogorszył w bardzo króciutkim czasie. nie wiem zupełnie gdzie poszukiwać takiego łóżka. myślę o łóżku odpłatnym bez refundacji, bo na to z refundacją to nie mamy już czasu. proszę o poradę jakie łóżko jest najlepsze dla chorego i gdzie go poszukiwać czy warto gdzieś na Necie ? no i na jaki koszt się przyszykować ? będę wdzięczna za poradę.

Witam. czy spotykacie się z dużą złością, agresją, zmiennością nastrojów u chorego ? Mój Tata od około 3 lat zmaga się z SLA. choroba postępuje bardzo wolno dzięki Bogu. jednak zachowanie Taty stale staje się trudniejsze. jest bardzo niedobry dla Mamy, która dzielnie się nim opiekuje; wywołuje kłótnie, ma zastrzeżenia do każdego jej wyjścia z domu; ma pretensje do członków rodziny, którzy ile by się starali pomagać zawsze są źle oceniani. wykazuje dużą agresję słowną, próbuje wszystkimi rządzić; od dawna wszystko się dzieje tak jak sobie Tata życzy. choroba jest straszna i okrutna. ale zachowanie Taty też jest okrutne. myślę, że to objawy depresji, ale nie ma mowy o lekach na depresję czy psychologu - Tata nie widzi problemu. rozmowy odnoszą jedynie kilkudniowy skutek. co robić w takiej sytuacji ? oczywistym jest, że Tata nie pogodził się z chorobą; uważa, że jest źle leczony. On bardzo cierpi, ale my jako rodzina cierpimy niewiele mniej. nie wiem ile Mama to wytrzyma. co począć ?