CIDP VS SLA

Zaczęty przez Barkor10, 02 Listopad 2020, 19:11:21

Poprzedni wątek - Następny wątek

0 użytkowników i 1 Gość przegląda ten wątek.

Barkor10

Witam.Nurtuje mnie jedna kwestia. Jak rozpoznać różnice pomiędzy CIDP-przewlekła zapalna demielinizacyjna polineuropatia a właśnie SLA. Obie choroby mają wręcz identyczne objawy. Zasadnicza różnica CIDP wyleczalna przy pomocy immunoglobulin. Wydaję mi się że wiele osób mogłoby wyzdrowieć ale większość polskich lekarzy nie potrafi bądź nie słyszało o CIDP.

Jolka

Niestety ale ten rodzaj polineropatii charakteryzuje się jednak nieco innymi objawami i obraz EMG jest inny. Gdyby tak było jak piszesz to wielu lekarzy na pewno starałoby się leczyć immunoglobulinami i nie wynika to z ich niechęci do leczenia, każdy lekarz chce wyleczyć swojego pacjenta

Barkor10

Jolu nie zgodziłbym się. Przeczytałem mnóstwo artykułów w tym zagranicznych i nie widzę znaczących różnic w objawach oraz w cechach EMG. Napisz proszę czym różnią się objawy CIDP od SLA bo ja takich różnic nie znalazłem. A wiedza zdecydowanej większości polskich neurologów jest niestety niewielka. Jeżdżąc z chorym tatą po wielu specjalistach większość z nich nie wiedziała że taki rodzaj polineuropatii jak CIDP istnieje a niektórzy mieli tytuł doktora nauk medycznych.

Jolka

Tak po krótce - CIDP ma objawy ze strony nerwów czuciowych czyli przeczulice, niedoczulice, parestezje itp. to raczej wyklucza SLA. Zaniki mięśniowe w CIDP nie są wiodące, mniej dotyczą kończyn górnych, w SLA tak samo kończyny dolne lub kończyny górne są "atakowane" na początku choroby, potem jedno i drugie. W EMG w SLA są cechy  uszkodzenia nerwów i odnerwienia, natomiast w CIDP osłabienie przewodzenia i bloki przewodzenia.

Babcia

Mój wynik badaniaEMG świadczy o uszkodzeniu komórek ruchowych rogów przednich rdzenia kręgowego i ich aksonów na poziomie C5-C6.Uogolnione uszkodzenie obwodowego neuronu ruchowego o typie trudnym do ustalenia z uwagi na zaawansowanie procesu.Badanie włókien do mięśnia odwodziciela palucha lewego nie wykazało bloku przewodzenia.Amplituda potencjałów z pozostałych, stymulowanych włókien ruchowych zbyt niska do orzekania o ewentualnym bloku przewodzenia

Babcia

A to moje drugie badanie EMG przewodnictwo we włóknach czuciowych nerwu strzałkowego i posrodkowego prawego oraz lydkowego lewego prawidłowe.Zapisy EMG z wszystkich badanych mięśni wykazują cechy przewlekłego uszkodzenia neurogennego,zarejestrowano objawy odnerwienia i reinerwacji, występują dość liczne potencjały olbrzymie.Elektrofizjologiczne wykonane badanie sugeruje chorobę neuronu ruchowego

Babcia

A to moje trzecie.zapisy z mięśn, naramiennego, międzykostnego, prostego uda o typie neurogennym, przewlekłym zaznaczone cechy reinerwacji, potencjały olbrzymie.W spoczynku w badanych mięśniach i na końcu języka obserwowano ciągi fibrylacji,fascykulacje.Szybkosci przewodzenia we włóknach ruchowych nerwu posrodkowego i łokciowego prawego na przedramieniu i ramieniu w granicach normy.Latencje końcowe i amplitudy PW w granicach normy.Szybkosci przewodzenia we włóknach czuciowych nerwu posrodkowego prawego i łokciowego prawego w granicach normy.Latencje i amplitudy PW w granicach normy.Latencja fali F dla nerwu posrodkowego i łokciowego w granicach normy.Calosc przemawia za uszkodzeniem na poziomie pnia mózgu, rogów przednich rdzenia kręgowego na poziomie C5-C6,C8-Th1.Neurologicznie spełnia kryteria Sla  dołączam jeszcze wyniki badania genetycznego, prawidłowy wynik badania przemawia przeciwko rozpoznaniu u pacjenta rdzeniowego zaniku mięśni spowodowanego mutacjami genu SMN1.Nie można wykluczyć stanu bezobjawowego nosicielstwa mutacji patogennej niewykrywalnej za pomocą tego testu

konio

Witaj a masz jakies objawy piramidowe?

Barkor10

Jolu moim zdaniem masz podobne podejście jak polscy lekarze .Piszesz nie ma objawów  czuciowych to już nie CIDP tymczasem procentowo jest bardzo duża ilość przypadków CIDP bez objawów czuciowych. W EMG zgodnie z wieloma opisami tej choroby również są cechy odnerwienia . Czasem mniejsze czasem większe również zaniki mięśniowe ale również zdarzają się zaburzenia mowy i przełykania . Moim zdaniem bez próby leczenia immunoglobulinami nie ma szans odróżnić ze 100 procentowa pewnością SlA i CIDP ale oczywiście nasi lekarze boją się zlecać drogiej terapii immunoglobulinami bo boją się NFZ w przypadku nieudanej terapii .

konio

Z tego co wiem to przy cidp jest praktycznie brak odruchu kolanowego, a przy sla odruchy sa zywe albo  bardzo wysokie[klonus] a dobry neurolog wylapie  to bez problemu

Jolka

Jolu moim zdaniem masz podobne podejście jak polscy lekarze .Piszesz nie ma objawów  czuciowych to już nie CIDP tymczasem procentowo jest bardzo duża ilość przypadków CIDP bez objawów czuciowych. W EMG zgodnie z wieloma opisami tej choroby również są cechy odnerwienia . Czasem mniejsze czasem większe również zaniki mięśniowe ale również zdarzają się zaburzenia mowy i przełykania . Moim zdaniem bez próby leczenia immunoglobulinami nie ma szans odróżnić ze 100 procentowa pewnością SlA i CIDP ale oczywiście nasi lekarze boją się zlecać drogiej terapii immunoglobulinami bo boją się NFZ w przypadku nieudanej terapii .

W medycynie i chyba szczególnie w tej chorobie nie wszystko jest jednoznaczne. Sama zastanawiam się nad etiologią SLA, która do tej pory nie jest jasna i mam wrażenie, że być może różne przyczyny wywołują podobny zespół objawów zwanych właśnie chorobą SLA. Być może dlatego wyniki wielu badań nad nowymi lekami nie dają spodziewanego efektu, bo grupa badanych pacjentów jest niejednorodna pod względem czynnika, który wywołał chorobę albo tych czynników jest wiele. Wracając do tematu oczywiście zdarzały się zmiany rozpoznania, to może rzeczywiście warto spróbować wszystkich możliwych terapii stosowanych w przypadku innych podobnych chorób neurologicznych. Wiele badań klinicznych wykorzystuje leki badane  w innych chorobach nerwowo-mięśniowych pod kątem ich użyteczność w SLA, więc tym bardziej możesz mieć rację.

pracownia-emg.pl

Podstawowa rzecz to reakcja na leczenie CIDP po immunoglobulnach na 100% się poprawi a SLA nie drgnie. W praktyce liczy się całokształt obrazu klinicznego ponieważ obajwy i wyniki badań mogą być podobne.