Asystor kaszlu (inaczej zwany koflatorem) to urządzenie medyczne, które wspomaga odkrztuszanie u osób mających trudności z samodzielnym usuwaniem wydzieliny z dróg oddechowych. Stosuje się go głównie u pacjentów z osłabioną siłą mięśni oddechowych, co może być spowodowane różnymi chorobami układu nerwowego lub oddechowego.
Jak działa asystor kaszlu?
Asystor kaszlu symuluje naturalny proces kaszlu w następujący sposób:
1. Faza wdechu: Urządzenie wdmuchuje powietrze do płuc pacjenta, zwiększając ciśnienie w drogach oddechowych, co umożliwia lepsze napełnienie płuc.
2. Faza wydechu: Następnie urządzenie gwałtownie zmienia ciśnienie, co imituje silny wydech (podobny do kaszlu). To pomaga w usunięciu wydzieliny z dróg oddechowych.
Zastosowanie asystora kaszlu:
Stosuje się go u pacjentów, którzy mają problem z efektywnym kaszlem, co może prowadzić do zalegania śluzu w drogach oddechowych.
Główne cele stosowania asystora kaszlu:
1. Ułatwienie odkrztuszania i usunięcia zalegającej wydzieliny z dróg oddechowych.
2. Zapobieganie infekcjom dolnych dróg oddechowych, takich jak zapalenie płuc, które mogą być spowodowane nagromadzeniem śluzu.
3. Poprawa komfortu oddychania i ogólnego stanu pacjenta, zwłaszcza u osób z osłabionymi mięśniami oddechowymi.
Urządzenie to jest często używane zarówno w warunkach szpitalnych, jak i domowych, jako element terapii u pacjentów wymagających długotrwałej opieki oddechowej.
Dalczego asystor kaszlu jest bardziej potrzebny w NIV niż w IV?
Asystor kaszlu jest bardziej potrzebny w wentylacji nieinwazyjnej (NIV) niż w wentylacji inwazyjnej (IV) z kilku powodów, które wynikają z różnic w mechanizmach wentylacji oraz możliwości pacjenta do efektywnego kaszlu.
Pacjenci wentylowani nieinwazyjnie zachowują swoje naturalne drogi oddechowe (gardło, krtań, tchawicę), które mogą się łatwo blokować przez wydzielinę. Nagromadzenie wydzieliny może prowadzić do niedrożności dróg oddechowych, infekcji, niedotlenienia, a nawet niewydolności oddechowej. W takich sytuacjach asystor kaszlu pomaga w wytworzeniu odpowiedniego ciśnienia, aby usunąć wydzielinę z górnych dróg oddechowych.
W wentylacji inwazyjnej (IV), pacjent ma rurkę tracheostomijną lub intubacyjną, co pozwala na łatwiejszy dostęp do dróg oddechowych. Odsysanie wydzieliny w IV jest łatwiejsze i bardziej bezpośrednie, ponieważ można wprowadzić ssak do rurki tracheostomijnej, co omija problem osłabionego kaszlu. Rurka tracheostomijna umożliwia bardziej bezpośrednie i regularne odsysanie wydzieliny, co zmniejsza ryzyko jej nadmiernego nagromadzenia. Dlatego potrzeba stosowania asystora kaszlu w IV jest mniejsza.
W rezultacie, w wentylacji nieinwazyjnej pacjent bardziej polega na asystorze kaszlu, aby utrzymać drożność dróg oddechowych i zapobiec powikłaniom, podczas gdy w wentylacji inwazyjnej mechanizmy usuwania wydzieliny są bardziej bezpośrednie i skuteczne.