Gdy problemy z przełykaniem i częstymi zakrztuszeniami zaczynają narastać chory staje przed dylematem czy zgodzić się na zastosowanie u niego żywienia enteralnego.
Co to jest dokładnie żywienie enteralne? Jest to metoda odżywiania chorego z pominięciem niesprawnego przełyku. Są obecnie dwa sposoby, aby to zrobić, pierwszym krótkotrwałym, tymczasowym jest sonda nosowo-żołądkowa – jest to cewnik, rureczka wprowadzana przez nos, gardło, przełyk do żołądka i przez nią chory jest karmiony – a drugim sposobem jest wprowadzenie cewnika przez nacięcie w skórze w powłokach brzusznych do żołądka. Obecnie wykonuje się ten zabieg na dwa sposoby: operacyjnie przy pełnym znieczuleniu chirurg robi nacięcie i wkłada cewnik, jest to metoda stara i niezalecana, alternatywą jest tzw. PEG. Przezskórna endoskopowa gastrostomia jest prawie bezkrwawym zabiegiem trwającym około 20 minut przy miejscowym znieczuleniu.
Z tego wynika, że najlepszym rozwiązaniem dla chorego na SLA jest PEG albo w sytuacjach nagłych tymczasowe założenie sondy nosowo-żołądkowej (przy dłuższym stosowaniu ryzyko odleżyn w przełyku). Niestety wielu chorych odkłada decyzję o PEG tak długo, że narastające jednocześnie problemy oddechowe uniemożliwiają wykonanie zabiegu (wymagana jest pojemność życiowa płuc powyżej 50%). Dodatkowo osoby mające problemy z przełykaniem automatycznie jedzą mniej, co doprowadza do niedożywienia, spadku wagi, podatności na różne infekcje a w przypadku obłożnie chorych problemu odleżyn, które „chętniej” powstają, gdy brak jest składników odżywczych. Dlatego należy odpowiednio wcześniej podjąć decyzję o wykonaniu PEG.
Nie należy czekać na zupełną niemożność przełykania, ponieważ PEG nie oznacza że chory nie będzie mógł normalnie jeść i przełykać a nawet jest wskazane aby pacjent pomimo PEG jadł również samodzielnie.
Wszelkie dokładne informacje a temat PEG, samego zabiegu, wskazań, przeciwwskazań, itp. Znajdziecie Państwo w artykule zamieszczonym w serwisie internetowym Medycyny Praktycznej.
Fachowym źródłem informacji na temat żywienia enteralnego jest lekarz prowadzący chorego na SLA!
Źródło: PEG